Ayna Ayna Söyle Bana!

Bazen çocuklardan duyduğumuz şeyler bizi şaşırtıyor değil mi? “Anne beni bunaltıyorsun”, “Bu konuyu artık kapatalım”, “Farkında mısın kalbimi kırıyorsun!” Bunları 4-5 yaşında çocuklarımızdan duyuyoruz üstelik ve ben şimdiden kurulan bu büyük cümleleri ölçüp tarttıkça, ergenlikte duyacağımız sözleri daha bir merak, biraz da endişeyle bekliyorum.

Tabii ki çocuklardan duyduğumuz bu cümleleri uzaklarda aramamak lazım, onlar bizim cümlelerimiz. Gün içinde sık sık kullandıklarımız. Bir gün bir bardak kırdım, kızım mutfağa geldi ve bana şöyle dedi: “Döndüğümde burayı toplanmış göreceğim”. O anda kızım yine bana o aynayı tuttu, hani o meşhur ayna, güzel yönlerimizi taklit ettiğinde o aynayı çok severiz, hatta bu huyu bana çekmiş, bunu benden öğrenmiş diye böbürleniriz ama beğenmediğimiz durumlarda da o aynadan kaçmak isteriz. İşte bu cümle ile karşımda duran çocuk aynı bendim ve hoşgörüsüz, sabırsız bir ben gördüm o aynada, beğenmedim.

Çocuğunuzun size söylediği şey kulağınıza hoş gelmiyorsa, belki siz de ona bazen aynı davranış tutumunu sergiliyorsunuz demektir. Sadece çocuklarla da değil, yetişkinler ile aranızda iletişimi belirleyen kullandığınız dilin şeklidir. Güzel iletişim beraberinde güzel birliktelikleri, kötü iletişim de çatışmaları getirir. O günden beri bu cümleyi kesinlikle kurmuyorum. Her anlamda, ne duymak istiyorsam öyle cümleler kurmaya çalışıyorum.

Çocukları dinlersek bize çok şeyler öğretiyorlar aslında. O aynalardan kaçmazsanız size kendinizi eleştirmeniz için inanılmaz bir fırsat veriyorlar. Çünkü “Çocuk Yaşadığını Öğrenir”. Bu Dorothy Law Nolte’nin bir kitabının adı. Nolte bir Aile Danışmanı ve bir yazar.1975’te yazdığı bu kitapta aslında her anne babaya altın değerinde öğütler veriyor. Ben de bu öğütleri ilk okuduğumda çok etkilenmiştim. Nolte diyor ki:

Eğer bir çocuk sürekli eleştirilmişse,
"Kınama ve ayıplamayı öğrenir."
Eğer bir çocuk kin ortamında büyümüşse,
"Kavga etmeyi öğrenir."
Eğer bir çocuk alay edilip aşağılanmışsa,
"Sıkılıp utanmayı öğrenir."
Eğer bir çocuk sürekli utanç duygusuyla eğitilmişse,
"Kendini suçlamayı öğrenir."
Eğer bir çocuk hoşgörüyle yetiştirilmişse,
"Sabırlı olmayı öğrenir."
Eğer bir çocuk desteklenip yüreklendirilmişse,
"Kendine güven duymayı öğrenir."
Eğer bir çocuk övülmüş ve beğenilmişse,
"Takdir etmeyi öğrenir."
Eğer bir çocuk hakkına saygı gösterilerek büyütülmüşse,
"Adil olmayı öğrenir."
Eğer bir çocuk güven ortamı içinde yetişmişse,
"İnançlı olmayı öğrenir"
Eğer bir çocuk kabul ve onay görmüşse,
"Kendini sevmeyi öğrenir"
Eğer bir çocuk aile içinde dostluk ve arkadaşlık görmüşse,
"Bu dünyada mutlu olmayı öğrenir"

Şimdi çocuklarınızın ne yaşayıp ne öğrenmelerini istediğinize kendiniz karar verin.
(24 Ocak 2011 Pazartesi, bebek.com köşemden alıntıdır)